10.5 Git Binnenwerk - De Refspec

In dit hele boek hebben we eenvoudige verbanden (mappings) gebruikt tussen remote branches naar lokale referenties, maar ze kunnen veel complexer zijn. Stel even dat je met de paar laatste secties hebt meegedaan en een kleine lokale Git repository gemaakt hebt, en nu een remote eraan zou willen toevoegen:

Dit commando voegt een sectie toe aan je .git/config bestand, waarbij de naam van de remote (origin) wordt opgegeven, de URL van de remote repository en de refspec die gebruikt moet worden voor het fetchen:

Het formaat van de refspec is, eerst, een optionele +, gevolgd door <src>:<dst>, waar `<src> het patroon is voor referenties aan de remote kant, en <dst> de plaats is waar deze referenties lokaal zullen worden getrackt. De + draagt Git op om de referenties bij te werken zelfs als het geen fast-forward is.

In het standaard geval dat automatisch wordt geschreven door een git remote add origin commando, zal Git alle referenties onder refs/heads op de server fetchen en ze lokaal naar refs/remotes/origin schrijven. Dus, als er een master-branch op de server is, kan je de log van deze branch op deze manieren benaderen:

Dit is allemaal gelijkwaardig, omdat Git elk van deze uitwerkt tot refs/remotes/origin/master.

Als je in plaats hiervan Git alleen de master-branch wilt laten pullen, en niet elke andere branch op de remote server, kan je de fetch regel wijzigen zodat het alleen naar die branch wijst:

Dit is gewoon de standaard refspec voor git fetch naar die remote. Als je een eenmalige fetch wilt doen, kan je de refspec ook op de command regel opgeven. Om de master-branch te pullen van de remote naar een lokale origin/mymaster, kan je dit aanroepen

Je kunt ook meerdere refspecs opgeven. Op de commando regel kan je meerdere branches als volgt pullen:

In dit geval wordt de pull van de master-branch geweigerd omdat het niet als een fast-forward referentie was opgegeven. Je kunt dat overschrijven door een + voor de refspec op te geven.

Je kunt ook meerdere respecs voor fetchen aangeven in je configuratie bestand. Als je altijd de master en experiment-branches wilt fetchen, voeg je twee regels toe:

Je kunt niet gedeeltelijke globs in het patroon opgeven, dus dit zou ongeldig zijn:

Echter, je kunt naamsruimten (namespaces) of directories opgeven om zoiets voor elkaar te krijgen. Als je een QA team hebt die een reeks van branches pusht, en je wilt de master branch verkrijgen en alle branches van het QA team maar niets anders, kan je een configuratie instelling als deze gebruiken:

Als je een complexe workflow proces hebt waarbij een QA-team branches pusht, waarbij ontwikkelaar branches pushen en integratie teams die pushen naar en samenwerken op remote branches, kan je ze op deze manier eenvoudig namespaces toewijzen.